পোহৰ হ’লেই
সুহুৰিয়াই সুহুৰিয়াই গুছি যায়
নিলগলৈ
সেইবাবে মই তেওঁৰ নাম ৰাখিছিলো
“ছায়া”
আজিকালি প্ৰায়ে তেওঁ মোৰ কথা শুনি শুনি
মাথো নিৰলে কান্দে আন্ধাৰবোৰৰ মাজত!!
আমাৰ ৰাতিটো এনেকৈয়ে পাৰ হয় |
-ইন্দ্ৰনীল গায়ন
( জনসাধাৰণ কাকতৰ দেওবৰীয়া বিশেষ সাহিত্য শিতানত প্ৰকাশিত)
( জনসাধাৰণ কাকতৰ দেওবৰীয়া বিশেষ সাহিত্য শিতানত প্ৰকাশিত)
No comments:
Post a Comment