Friday, 1 August 2014

: তিনিটা কবিতা:


()
:খোজ:
নিশাবোৰ
কুমজেলেকুৱা 
এটাৰ দৰে কিলবিলায় কিলবিলায়
ঘূৰি ফুৰে
মোৰ আশে- পাশে
ধূসৰ আন্ধাৰত
ছোঁ মাৰি গু যায়
কোনোবা অচিন ঘাতক
সেয়া কোন??
সৰ্পিল গতিৰে
আগবাঢ়ে সময়ৰ খোজ
()
:হত্যা:
ৰোগাৰ্ত শৰীৰৰ
নিভৃত কোণত
যন্ত্ৰণাৰ
অবাধ
অহা-যোৱা
আঃ
এটি কাতৰ হুমুনিয়াহ
ক্ৰমাৎ
বগুৱা বাই আহে
প্ৰসাৰিত দুখন সৰীসৃপ হাত
এয়া
মই নিজক হত্যা কৰিছো
()
:বাট:
নিজানে নিজানে 
ৰাতিটো বহি থাকে
হাত মেলিয়েই
চুই চাব নোৱাৰো
প্ৰত্যহ সময়ক
চিনো-নিচোনকৈ
গৈ থকা
এটি বাট 
দুখৰ সমাধিলৈ ।।

- ইন্দ্ৰনীল গায়ন

No comments:

Post a Comment