:-নিজৰ সৈতে কিছু অনুভৱ:-

 "Life is a Platform, You can wait for a second,

Dream will carry your Life

Nothing to Loose for a Second"

জীৱনৰ ব্যাখ্যা হয়তো মই এতিয়াও দিব পৰা হোৱা নাই !!

প্ৰকৃততে ক’বলৈ গ’লে সময়ৰ সৈতে মই একাত্ম হ’ব খোজো, কেৱল সময় বুলি ক’লে ভুল কোৱা হ’ব নিশ্চয় !! প্ৰকৃতিৰ সেউজীয়াবোৰৰ মাজত, নীলা আকাশখন মোৰ খুবেই প্ৰিয়, নদী, পথাৰ মোৰ শৈশৱ হয়তো এইবোৰৰ মাজতেই !! সেইবাবেই সময় পালেই মোৰ কেমেৰাৰ লেন্সত সময়বোৰ ধৰি ৰখাৰ প্ৰয়াস কৰো, হয়তো এইবোৰেই যে স্মৃতি সাঁচি ৰখা এটি এলবামত এই প্ৰচেষ্টা কেতিয়াবা ৰৈ যায় ! ঠিক অন্ধকাৰত ডুব যোৱা পৃথিৱীখনৰ দৰেই !!

মুকলি আকাশ

কিছু আন্দোলিত হেঁপাহ

শব্দ

প্ৰায়ে প্ৰায়ে গুণ- গুণাও”

অৱকাশ শূন্য নদীৰ সিপাৰত !!

 "হেঁপাহ" বোৰেই হৈছে জীৱনৰ এটি এটি ৰং ”

কঢ়িয়াই লৈ ফুৰে আমাৰ আশা আকাংক্ষা আৰু সেউজীয়া সপোনবোৰ !

" শব্দৰ পৃথিৱীত উমলিবলৈ অনুভৱৰ প্ৰয়াস ”

শব্দ নিসংগ

অনুভৱ তোমাৰ কষ্ট হয়নে

সুধিছিলোঁ ?

অনুভৱৰ সৈতে শব্দৰ একাত্মতা !!

চেষ্টা কৰো মাজে সময়ে প্ৰকাশ কৰিবলৈ হয়তো সেই একো- একোটা শব্দই কেতিয়াবা কবিতা আৰু অ-কবিতাৰ ৰূপ পায়। সচাঁকৈ ক’বলৈ গ’লে নিৰৱতাত কেতিয়াবা শব্দও হয়তো বিৰক্তিকৰ হৈ পৰিব পাৰে, যদিহে এখন উকা কাগজৰ সৈতে বিৰ্মূত হৈ পৰা নিশাটোত উদ্যমহীন হৈ পৰে লিখিব খোজা কলমটো ।

নিজক গঢ়াৰ সময় ! প্ৰয়াস জীৱনৰ বাটত

“Go confidently in the direction of your dreams live the life that you have imagined”

I AM NOT THE BEST ! BUT I AM NOT LIKE THE REST

জীৱনৰ সুখ, দুখ, হাঁহি, অশ্ৰু এই সকলোবোৰ সময় এখনি বোৱঁতী নদীৰ দৰে যি বৈ যায় অবিৰতভাৱে কেৱল দি থৈ যায় এটি সময়ৰ চিনাকি নাম !!

এই খিনিতে মোৰ ভাল লগা এখন কিতাপ ফণীন্দ্ৰ কুমাৰ দেৱচৌধুৰীদেৱৰ ” গৰখীয়া দেশ”ত উল্লেখিত কেইশাৰীমান কথা মনলৈ আহিছে: গৈ আছো মোৰ গৰখীয়া দেশত ! জানিছিলোঁ নিশ্চিতভাৱে মই এদিন মোৰ ওচৰলৈ উভতি যাম যিদৰে সকলো মানুহ এদিন উভতি যায় ঈশ্বৰৰ ওচৰলৈ কাৰণ প্ৰতিজন মানুহেই প্ৰকৃততে একোজন ঈশ্বৰৰ সৃষ্টি ।

সচাঁ কৈয়ে আমি সকলোৱে এদিন এই সুন্দৰ পৃথিৱীখন হেৰুৱাব লাগিব, বৰ কষ্ট হয় এই কথা ভাৱিবলৈ , কিন্তু এই চিৰন্তন সত্যক আজিলৈকৈ কোনেও নুই কৰিব পৰা নাই !!

আমি সদায়ে আগুৱাই যাব লাগিব সময়ৰ বাটেৰেই :-

যাত্ৰা জীৱনৰ বাটত

আকাংক্ষা

দোকমোকালিৰ সপোনৰ

প্ৰতীক্ষাৰত নিৰ্বিকাৰ সময়

বেলি ডুবা আকাশত নিশ্বাসৰ পৰশ ,

সন্তৰ্পণে হেঙুল আকাশখন চাই আছো !!

সময়ক যদি দুহাতেৰে ধৰি ৰাখিব পৰা হ’লে।