Monday, 11 March 2013

কবিতা



:গাভৰুঘাট:


বুকুৰ সেউজীয়াবোৰ



সাবটিব ধৰি

সি ৰৈ গ’ল !!

তেওঁ যে অহাৰ কথা আছিল...

উন্মাদ হৈ উঠিছিল

সিপাৰৰ নৈখন

সংযমহীন

অসংযত 

গাভৰু ঘাটত সেইদিনা কিৰিলি পাৰিছিল

এজাক যৌৱনউদীপ্ত প্ৰেমিক চৰাইয়ে !!

হয়.... 

তেওঁ

অহাৰ কথা আছিল

দীঘল বাট এটাৰ কেঁকুৰিটোৰে।

No comments:

Post a Comment