Saturday, 7 December 2013

দুটা কবিতা



(১)
: অতীত:
ধূলিয়ৰী বাটটিত
ধূসৰ হৈ পৰা এচমকা সোণালী ৰং
স্মিত হাঁহিৰে
তেওঁ মোলৈ চাইছিল
মই ক’লো
এয়া,
 আমাৰ অতীত।
   (২)
    :বৰ্তমান:
 সিক্ত হৈ পৰিছিল
  সৰি পৰা কুঁৱলীৰ টোপালবোৰ 
   ঠিক তোমাৰ দৰেই
   আহা !!
  ওভতি যাওঁ
  নিজান নদীয়েদি 
-ইন্দ্ৰনীল গায়ন

No comments:

Post a Comment