: নিৰ্জনতাৰ সৈতে পাৰ কৰা সময়:

নিৰ্জনতাৰ বা নিসংগতাৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ পুৰস্কাৰ হ’ল এয়ে যে ই তোমাক কিতাপ পঢ়াৰ আনন্দ দিয়ে।

-      হেৰল্ড ব্লুম

এই প্ৰখ্যাত সাহিত্যিক গৰাকীয়ে কোৱা উক্তি শাৰী আখৰে আখৰে পালন কৰি আহিছো। নিৰ্জনতাৰ বা নিসংগতাৰ মাজত ডুবি থকা জনে হয়তো ভালদৰেই উপলব্ধি কৰিব পাৰে ইয়াৰ ভাবাৰ্থ। আচলতে আমি যদিওবা সংগৰ মাজত থাকো, কেতিয়াবা নিজকে খুব অকলশৰীয়া যেন অনুভৱ হয়। কাৰণবোৰ অহেতুকে বিশ্লেষণ কৰাৰ প্ৰয়োজন হয়তো নাথাকে, কিম্বা এই প্ৰশ্নৰ উত্তৰো কাৰো হাততেই পোৱা নাযায়। কিন্তু সঁচা কথা নিসংগতাত সংগও কেতিয়াবা বিৰক্তিকৰ হৈ পৰে।

 সেইবাবে নিসংগতায়ে যেতিয়া মোক গ্ৰাস কৰি ধৰে, তেতিয়াই মোৰ ভাললগা এখন  কিতাপ পঢ়িবলৈ উলিয়াই লওঁ। আৰু সেই কিতাপখনৰ গভীৰতাৰ সৈতে একাত্ম হৈ পৰো। যদিওবা দিনটোৰ কৰ্ম ব্যস্ততাৰ মাজত অকলশৰে থকাৰ খুব কম সময়হে পাওঁ, তথাপি ঘৰলৈ ওভতি অহাৰ পিছত মা, দেউতা, দাদাৰ সৈতে দিনটোৰ অভিজ্ঞতাৰ সুখ দুখৰ কথাবোৰ আমি ইজনে সিজনৰ সৈতে ভাগ বতৰা কৰি লওঁ, ইও আমাৰ মনত এক অনাবিল প্ৰশান্তি দিয়ে।

   

  নিসংগতা হৈছে নিৰৱতাৰ একান্ত উপাসক। সৃষ্টিশীলতাৰ পৃথিৱীত নিৰ্জনতাৰ কিমান প্ৰয়োজন সেই কথা সৃষ্টিশীল কৰ্মৰ সৈতে জড়িত থকা প্ৰতিজন ব্যক্তিয়ে  মৰ্মে মৰ্মে উপলব্ধি কৰিব পাৰে।

এইখিনিতে প্ৰখ্যাত কথাশিল্পী হোমেন বৰগোহাঞিয়ে কোৱা এষাৰ কথা মনলৈ আহিছে:-

    “ জীৱনৰ দীঘলীয়া বাটৰ দুয়োকাষে সিঁচৰিত হৈ আছে অলেখ সহজ সুখৰ সুধা যাৰ বাবে জীৱনত সুখী নোহোৱাকৈ থকাটো প্ৰায় অসম্ভৱ”

   সঁচাকৈয়ে জীৱনৰ দীঘলীয়া বাটটোৰ একাষে এৰি থৈ অহা সময়ৰ পদচিহ্নয়ে সুখ দুখৰ কথাবোৰ সোঁৱৰাই দিয়ে। আমিও এদিন সেই বাটেৰে  গুচি যাম  কাহানিও ওভতি নহাৰ প্ৰতিশ্ৰুতিৰে।মাথো লিপিবদ্ধ হৈ ৰ’ব এছোৱা বৰ্ণিল অনুভূতিৰ কিছু নিদাৰুণ অধ্যায়।

 

সেয়ে ভবো, নিসংগতা বা নিৰ্জনতাৰ সময়ছোৱাত কিতাপতকৈ হয়তো প্ৰিয়তম সংগী আনএকোৱে হ’ব নোৱাৰে।

ইন্দ্ৰনীল গায়ন